Chaos door gesteente.
De oersoep kookt hard door.
Lava, vuur en water
De mens nog op één oor.
Een cel wordt dan geboren,
Al gaat het zeer gestaag.
Want alles werkt hem tegen
en grijpt hem in zijn kraag.
Maar de cel overwint.
Eerst twee dan vier dan meer.
Plots eet de een de ander.
Nieuwe chaos regeert.
De cellen worden mensen.
snel zijn er veel te veel.
Het leven laat te wensen.
Het is kort, bruut en naar.
Wanneer de bom toen viel,
groeide een nieuw besef.
Chaos kan terug keren
of eendracht overtreft.
Maar geld blijft
ons regeren.
Wel geen chaos,
maar dichtbij.
Toch blijft de
droom van vrede,
fel branden binnen
mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten