https://www.youtube.com/watch?v=YJrk1QTWPPM
Richard stormde woedend zijn huis uit.
'Terug naar Schiphol, stelletje zandnegers!' schreeuwde hij tegen een
passerend oud echtpaar. Hij stak zijn rechterarm op, riep 'vliegtuig,
vliegtuig, terug naar jullie woestijn, opkankeren', en deed met zijn
hand een opstijgende vliegtuigje na. Toen hij zag dat hij per ongeluk
een verkapte Hitlergroet aan het doen was moest hij hardop lachen.
Hij klikte zijn gympjes bij elkaar, sterkte zijn arm nu volledig en
schreeuwde nog één keer. 'Raus Raus, terug naar je eigen hol'.
Hij liep naar binnen en ging tevreden
op de bank zitten. Hij rolde een shagje, stak hem op en nam een diepe
hijs. De rook vulde de ruimte waardoor zijn hond begon te grommen en
hoesten.
'Aww Kuifje, is de rook vervelend voor
je.' Hij deed zijn peuk uit en greep het beestje bij zijn nek beet.
Ze begonnen en beetje te stoeien en hondje en baasje begonnen beide
te hijgen. Richard stond een beetje afgemat op en liep naar de keuken
om wat voer in het gescheurde plastic bakje van de hond te doen.
'Merk X voor jou vandaag. Volgende week krijg je weer Pedigree. We
moeten allemaal een stapje achteruit doen jongen, jij ook.'
Het begon snel donker te worden buiten.
Richard stapte de deur uit om boodschappen te doen. Kuifje wilde
meelopen, maar hij hield hem tegen.
'Blijf jij maar thuis, anders ga je
straks nog meer hoesten.'
Buiten waaide een harde oostenwind en
de zon had zich door de ondoordringbare decemberlucht al dagen niet
laten zien. Richard trok zijn rits volledig dicht en bedekte zijn
kalende schedel met een rood-wit-zwarte muts met de leuze 'Hand in
Hand' erop geborduurd. Hij had de muts drie weken geleden voor zijn
verjaardag van zijn bejaarde moeder gekregen die hem zelf had
gebreid. De gure wind waaide hard dus Richard besloot de fiets
vandaag te laten staan. Na een paar honderd meter lopen begon barstte
de hemel plots open en begon het te hagelen.
'Godverdomme, wat een stenen zeg'! Hij
rende snel een steegje in waar aan het einde een afdakje was,
waaronder hij kon schuilen. De bui duurde slechts een paar minuten,
maar toen hij verder wilde gaan zag hij dat er drie gemaskerde
figuren de steeg in kwamen lopen. Zonder aarzeling renden ze op hem
af. Voordat Richard ook maar een krimp kon geven haalde de voorste
hard met een ijzeren pijp uit. De staaf belandde hard op zijn hoofd
en hij was meteen buiten westen.
'Hij heeft nog geluk gehad dat hij die
muts droeg.' zei de voorste man. Hij plukte het wollen ding van zijn
hoofd af en smeet het in de hoek van de steeg. De anderen sleepten
Richard hardhandig naar een wit busje, waar ze hem in smeten. Met een
ruk sloten ze de deur en reden ze weg.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten