Nummer 70: David Bowie - Station to Station
https://www.youtube.com/watch?v=ZY77zDzNmYw
Jessica loopt vrolijk op straat naar
huis. Ze is net naar een opname van Soul Train geweest waar ze als
achtergronddanseres op Golden Years van David Bowie moest dansen. Het
was een geweldige ervaring en de dunne bleke zanger had zelfs nog een
keer naar haar geknipoogd. Wat zou mama hiervan zeggen, denkt ze
enthousiast. Ze steekt de sleutel in de voordeur, maar hoort achter
zich plots een lage dromerige toeter. Ze kijkt om en ziet een enorme
zwarte limousine staan. Het raampje van de limo gaat open en er komt
een spierwitte hand uit die haar wenkt. Ze kijk even en wordt, daar
het magische aantrekking betreft, naar de limo toe gezogen en
verdwijnt in een van de vele deuren.
David Bowie. Hij zit in een vreemd
paars pak op de leren bank achterin de limo en drinkt een glas melk.
Op de de tafel voor hem, in het midden de van limousine, ligt een
grote berg cocaïne. Bowie grijpt een handje van het witte poeder en
strooit het in het glas melk, pakt een roerstaafje en roert het een
tijdje goed door elkaar heen.
'Het moet wel mooi egaal zijn' zegt hij
in een diepe stem.
'Maar dan moet je wel goed roeren' zegt
Jessica met haar zwoele donkere stem terug.
Bowie kruipt op handen en knieën naar
haar toe en fluistert 'Jij snapt het spelletje.'
Hij likt elke vingertop rustig af en
vraagt 'hoe oud ben je eigenlijk'
'Zeventien'
'Wil je ook een glaasje melk?'
'Straks'
Ze stoppen bij een enorme villa. Bowie
drinkt snel zijn melk op, rent razendsnel de limo uit en verdwijnt in
de villa. Jessica blijft zitten in de limo en wacht totdat de
chauffeur haar deur opent. Ze schenkt een glaasje melk in en drinkt
deze in één slok leeg.
'Komt u maar mevrouw' zegt de chauffeur
als hij de deur opentrekt.
Jessica stapt met een grote melksnor de
limo uit en wordt naar de villa geëscorteerd. De deuren zwiepen
open. Jessica loopt met grote passen naar binnen, voorbij drie deuren
en stopt midden in een Egyptisch aangeklede kamer vol oude maskers
van farao's. Achter zich hoort ze iemand naar binnen stappen en als
ze zich omdraait ziet ze Bowie weer. Dit keer is hij jonger, verkleed
in een jumpsuit en met een grote bliksemschicht over zijn gezicht
geschminkt.
'Hey meisje, kom je van mijn geweldige
gitaarspel genieten.'
'Nee, ik kom hier niet voor jou.'
'Dat lijkt me moeilijk voor te stellen,
Ziggy is voor iedereen en iedereen is voor Ziggy'
'Ik kom niet voor Ziggy. Ik ben hier
voor de Thin White Duke.'
'Met die jongen gaat het toch helemaal
niet goed' zegt plots een oudere grotere Bowie daar achter haar
staat. 'Hij is gevaarlijk en onvoorspelbaar.
'Daarom ben ik hier ook voor hem, hij
moet gered worden.'
De Bowies verlaten begrijpend de zaal
en Jessica blijft in het midden staan, wachtend op haar minnaar.
In de verte hoort ze geschreeuw en ziet
ze sliertjes rook onder de deur voor haar vandaan komen. Ze glimlacht
geduldig en voelt de melksnor opdrogen boven haar rode lippenstift.
De deur gaat open en David 'The Thin White Duke' Bowie komt met een
groot master van Toetankhamon op zijn hoofd als een kat aangeslopen.
Hij loopt drie rondjes rondom Jessica en bespringt haar dan. Ze gaat
gewillig neer en spreid haar benen. Bowie doet het masker af en likt
de melksnor van haar gezicht af. Op de achtergrond zingen
verscheidene Bowie's een duet terwijl Jessica haar hertog naar binnen
slurpt en wordt bevrucht.
Jessica wordt wakker in haar eigen bed
en ziet een bloederige massa tussen haar benen op de dekens liggen.
Ze voelt zich duizelig, maar op een bepaalde manier bevrijd. Ze richt
haar hoofd op en ziet Bowie staan voor de spiegel boven haar
nachtkastje. Hij draagt een lange leren jas en ziet er beter uit,
herboren.
'Hou je van echt me, of was het iets
anders?' zegt ze.
'Het was niet de bijwerking van de
cocaïne schatje. Ik denk dat het echt liefde moet zijn geweest.'
Hij pakt zijn tickets naar Berlijn en
Jessica blijft voldaan achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten