Het jaar 2014 telt nog 92 dagen. Om de
pijn te verlichten van het korter worden der dagen breng ik u elke
dag één van mijn persoonlijke, met zorg samengestelde, top 100 nummers
aller tijden, met aan elk nummer een associatief verhaal of gedicht
verbonden.
Nummer 92: Michel Polnareff - Love Me, Please Love Me.
Roze suikerspinnen plakken aan mijn
babyhuidje.
Ik hou jouw lieve buik al zes jaar
stevig beet.
Mijn pandabeer vol liefde, altijd half
aangekleed.
Dan een geluid en een schaduw daar op
onze vloer.
Naast ons valt een teddybeer zielig op
zijn stuitje,
De kraan schudt, en giert en draait, en
stopt dan plots.
Hij zakt naar ons en wij in angst beven
stil als rots.
Oh pak ons samen, draai ons toch
alstublieft geen loer.
Samen omhoog, ik kerm een zacht en bang
geluidje.
Onze huiden trekken, gaan we dan samen
misschien?
Maar dan val ik naar benee, om jou
nooit meer te zien.
Je t'aime, oui, pour toujours, je
t'aime, oh mon Amour.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten