Nummer 54:The Evpatoria Report - Taijin Kyofusho
Gekraak
Een piepje, het pulseert.
Een stem over de radio.
Het is het gesprek tussen de Houston en
de Colombia Space shuttle die op dat moment bezig was met zijn
laatste tragische missie.
Een simpel elektrisch clean
gitaardeuntje begint.
Het gesprek gaat verder.
De bas komt erbij. Het is een rustig
deuntje.
Het gesprek gaat verder.
Een extra gitaar komt erbij en speelt
ondersteunende akkoorden.
Er komt een slepende viool bij en snel
daarna komt er nog een viool bij.
Met een gesyncopeerd ritme komt er een
drum bij, de snare klinkt loeihard.
Het gesprek gaat verder op de
achtergrond.
De eerste gitaar, de bas en de tweede
gitaar herhalen zonder variaties hun deuntjes terwijl de violen een
lossere melodie spelen, maar niet te veel op de voorgrond treden.
De tweede gitaar begint te tokkelen.
Het getokkel houdt op.
Een gitaar doordrenkt in reverb
verschijnt en speelt een ondersteunende laag.
Er verschijnt nog een gitaar die een
simpel deuntje naar beneden speelt.
Inmiddels zijn er al zo veel lagen
tegelijk gaande dat de muziek ervaren kan worden als heftig.
De melodie bouwt af, alle instrumenten
stoppen en alleen de bas blijft over met wat geluiden die nog wat
naschokken van eerst.
De bas geeft een snel pulserend ritme
aan en blijft hangen op een noot.
Een helder, clean gitaargeluid komt in
zetten.
Een viool volgt snel.
Een drum zet een opbouw in, de harde
gesyncopeerde snare volgt al snel.
De bas schuift omhoog en begint een
melodie.
De drummer geeft steeds meer definitie
en voegt steeds meer toe.
Een tweede gitaar valt in, er zit veel
distortion op.
De drums worden steeds heviger.
Een derde gitaarlijn in de achtergrond
maakt een noise-achtig geluid.
De drummer gebruikt zijn crashes
bijzonder veelvoudig.
De climax van het nummer wordt bereikt
als er een nieuwe vierde gitaarlaag inkomt waar een enorme bak
distortion en reverb overheen zit.
De schrijver van dit stuk houdt het
bijna niet meer droog, wat een emotie.
De climax van het nummer zet zich
verder door nog een gitaarlaag in de achtergrond op te laten komen
die een nieuwe melodie speelt.
De nieuwe melodie komt nooit naar de
voorgrond, maar geeft een extra dimensie aan de climax waardoor de
impact nog groter wordt.
De climax is compleet, catharsis is
bereikt.
Er klinkt nog een gitaargeluid wat
langzaam wegsterft.
Er zijn nog wat afsluitende effecten,
alsof de Spaceshuttle onder water terecht is gekomen, maar dat is
natuurlijk slechts interpretatie.
Het nummer eindigt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten