How To Disappear Completely

Het jaar 2014 telt nog 49 dagen. Om de pijn te verlichten van het korter worden der dagen breng ik u elke dag één van mijn persoonlijke, met zorg samengestelde, top 100 nummers aller tijden, met aan elk nummer een associatief verhaal of gedicht verbonden.  

Nummer 49: Radiohead - How To Disappear Completely 
https://www.youtube.com/watch?v=lAF8D0ugyVk

'Ik wil uit elkaar.'

'Wat bedoel je?'

Ik wil niet meer met je samen zijn. Thom keek haar geschrokken aan en wendde zijn ogen naar de grond.

'Maar vind je het niet meer leuk dan?'

'Jawel, maar ik wil iets anders en als ik dat wil bereiken denk ik niet dat we nog samen moeten zijn, dat is ook niet eerlijk tegenover jou.'

'Omdat ik dan te weinig aandacht van jou zou krijgen?'

'Ja, omdat je meer liefde verdient.'

'Dus verdien ik nu gewoon maar helemaal geen liefde!' Thom stond op liep en richting de keuken.

'Wat ga je doen, je gaat toch niet gelijk weg?'

'Ik ga alleen maar wat te drinken halen, ik moet wat water.' Polly bleef alleen achter op de bank en frummelde zenuwachtig aan haar haar. Ze keek naar de klassieke typemachine op haar tafel en sloeg haar ogen neer, alsof ze de staarwedstrijd met het apparaat al had verloren voordat ze eraan was begonnen.

'Wil jij ook water?'

'Nee, dank je.'

Thom kwam terug lopen met het glas en ging in een stoel tegenover haar zitten. Hij dronk wat uit zijn glas en zuchtte toen diep.

'Pol, ik wil niet uit elkaar.'

'Maar ik wel.'

'Nee, jij wilt ook helemaal niet uit elkaar. Dat is alleen een idee wat opeens in je hoofd gekomen is. Het is onzin! Je houdt heel erg van mij, ik hou heel veel van jou! Het slaat dan toch helemaal nergens op.'

'Het slaat wel ergens op! Ik wil uit elkaar en het zit niet zomaar nu opeens in mijn hoofd, het zit al heel lang in mijn hoofd.'

'Hoe lang dan?'

'Weet ik niet. Misschien altijd al.'

'Je wilde altijd al uit elkaar? Waarom waren we dan ooit bij elkaar? Wat? Nee, dat geloof ik niet.' Thom liep weer richting de keuken, maar draaide zich halverwege om. 'Nee, dat is helemaal niet waar. We hebben zoveel momenten gehad samen waar ik 100% van weet dat we er samen evenveel in zaten en waar we samen evenveel van genoten. Die momenten moet je niet zomaar vergeten Pol! En het is niet eens zo heel lang geleden dat we nog een heel leuk moment hadden na het café, toen we die dronken man tegen kwamen, die zei dat de avond nog lang niet om was, dat we iets romantisch moesten doen en dat we toen zijn dronken advies opvolgend onder de Erasmusbrug wijn zijn gaan drinken, totdat we allebei stonden over te geven.

'Ja, dat was wel heel leuk.

'Ja toch?'

'Maar daar gaat het niet om!'

'Waar gaat het dan om?'

'Nou, misschien wilde ik toen niet uit elkaar, maar de dag erna wel en de dag ervoor. Gewoon, soms denk ik wel eens dat het helemaal niet waard ben om met jou te zijn. Ik doe zo niets!

'Hoezo je doet niets, je doet heel veel!'

'Nee, ik kan helemaal niets! Het enige wat ik dan kan is schrijven, maar ik heb al een jaar niet meer geschreven en voor de rest kan ik helemaal niets! Thom zuchtte en liep naar Polly toe die nu hard huilde. Hij sloeg een arm rondom haar schouders en wreef over haar haar.

'Ik vind dat je heel veel ding goed kan.'

'Wat dan?'

'Ik vind dat je heel lekker kunt koken en dat je heel goed kan vrijen.'

'Haha, maar daar kan ik toch niets mee.' lachte ze door haar tranen heen.

'Met seks kan je toch ook geld verdienen?'

'Moet ik dan een hoer worden?'

'Ik weet niet, het lijkt me wel raar om je met andere mensen te delen hoor.'

'Sukkel' Ze knuffelden een beetje, totdat Polly het genoeg vond en Thom wegduwde. 'Sorry Thom, maar ik wil echt uit elkaar.'

'Echt waar? Maar, het voelt zo verkeerd. Ik wil helemaal niet uit elkaar.'

'Maar ik wil het wel! En een relatie moet van twee kanten komen.'

'We kunnen er toch samen aan werken, dat ik je volledig steun met schrijven.'

'Nee, ik moet dat in mijn eentje doen.'

'Hoezo?'

'Anders kan ik het niet. Anders voel ik weer druk en als ik druk voel kan ik niet schrijven.'

'Ik zet je nooit onder druk!'

'Nee ik weet het, je doet het niet expres hoor, maar ik voel wel druk als jij voor mij zorgt en ik moet schrijven, ik moet gewoon helemaal alleen zijn.'

'Maar wat ga je dan doen? Opeens een meesterwerk eruit poepen? Dan is er toch alsnog druk, alleen dan van jezelf. Dan is er niemand meer om te zeggen dat goed bezig bent en dan is er niemand meer om steun bij te zoeken of bij uit te huilen als het even tegen zit. Als ik er niet ben, ben je helemaal alleen!'

'Dat wil ik juist! Ik wil helemaal alleen zijn. Ik moet helemaal alleen zijn.'

'Ik geloof dat niet! Ik kan niet geloven dat helemaal alleen wilt zijn en ik kan ook nog steeds niet geloven dat je altijd al uit elkaar wilde.'

'We wonen toch niet samen.'

'Nee, nou en, waarom zeg je dat?'

'Vind je dat geen teken aan de wand dan? We zijn al vier jaar samen, jij hebt een goede baan en we wonen nog steeds niet samen, dat zegt toch ook iets.'

'Ja, ik weet niet, dat is misschien wel raar ja, ik weet niet, ik heb daar nooit echt over nagedacht eigenlijk. Ik dacht de we op een gegeven moment wel samen zouden gaan wonen. We hebben het er toch al vaker over en ik ben al naar een aantal huizen wezen kijken een tijdje geleden'

'Ja, we hebben het erover ja. Het was denk ik nooit een serieuze optie voor mij.' Thom pakte zijn kin beet en staarde een tijdje naar de grond. Hij deed zijn ogen dicht en probeerde even nergens aan te denken. 'Thom, kan je alsjeblieft gaan?'

'Nee, ik wil niet gaan.'

'Alsjeblieft zullen we er geen ruzie over maken, ik wil gewoon dat je weggaat nu.'

'Ik geloof dat niet.'

'Je neemt mij nooit serieus!'

'Ik neem jou wel serieus.

'Nee, je neemt me nooit serieus. Je trekt altijd alles in twijfel wat ik zeg. Nee, ik wil geen discussie meer, ik wil dat je gaat!'

'Maar.'

'Nee! Ga! Ik wil alleen zijn! GA WEG! Polly pakte een kussen van de bank en stopte het onder haar shirt terwijl ze haar hoofd tussen haar opgetrokken knieën propte, ze draaide haar blik richting de bank en sloot haar ogen.

'Polly', Thom stapte op haar af.

'GA WEG!' schreeuwde ze uit alle macht.

'Ik hou van je Polly'. Thom pakte zijn tas en zijn jas en liep het appartement uit.