All Along the Watchtower

Het jaar 2014 telt nog 50 dagen. Om de pijn te verlichten van het korter worden der dagen breng ik u elke dag één van mijn persoonlijke, met zorg samengestelde, top 100 nummers aller tijden, met aan elk nummer een associatief verhaal of gedicht verbonden.  

Nummer 50: Jimi Hendrix - All Along the Watchtower 
https://www.youtube.com/watch?v=TLV4_xaYynY

'Kijk hem daar nou zitten met zijn zelfvoldane glimlach en zijn vreemde witte leren jasje. Ik kan me niet voorstellen dat het bij iemand anders zou staan, maar hij laat het werken met die rode bandana en die blinkende diamantjes in zijn oren. Als je niet beter wist zou je toch jaloers op hem worden. Je zou die glimlach toch met een vlakke hand van zijn gezicht af willen meppen, haha.

Maar even serieus. Ze zeggen dat iedereen die hem op straat voorbij zien lopen hem nakijkt. Niet eens omdat hij beroemd is of dat ze iets van hem willen. Nee! Ook oude dametjes, jonge kinderen en onhippe figuren, die nog nooit naar rock&roll hebben geluisterd, staan meteen aan de grond genageld en kijken hem onvrijwillig na. Ik heb er theorie over. Ten eerste wil ik even duidelijk maken dat ik me er terdege van bewust ben dat hij ongelofelijk knap is en ik het is aangetoond feit dat hij vreselijk goed ruikt, maar ik geloof niet dat dat de redenen voor het nastaren zijn. Ik geloof dat het iets anders is, iets groters, iets wat de vijf menselijke zintuigen overstijgt. Volgens mij is het een spirituele ervaring van zijn overweldigende charisma. Hij heeft zo een sterke aura om hem heen hangen, zo'n sterke presence, dat mensen door hun verborgen zesde zintuig gedwongen worden naar hem te kijken en hem te bewonderen als een door God gezonden perfect genie. Een wetenschappelijk gegrond bewijs is daar natuurlijk moeilijk voor te vinden, maar ik ben er langzamerhand heilig in gaan geloven na het fenomeen keer op keer gade te slaan en mijn theorie bevestigd te zien worden.

En nu zit hij hier voor me, een beetje voor zich uit te lachen en te genieten van het leven. Nog geen zevenentwintig jaar en al drie meesterwerken van albums onder zijn riem. Nog niet eens een dertiger en al drie jaar onofficieel, maar laten we eerlijk zijn en het hier en nu officieel maken, de beste gitarist op aarde. Een levende legende. Je zou er toch godverdomme jaloers op worden! Kijk hem nou lachen. Haha, kijk hem nou lachen, hah!

En straks ga je dat podium op, op een zonnige maandagochtend en ga je spelen voor een afgemat en leeggelopen Woodstock. En je gaat het legendarisch maken, je gaat het festival claimen, je gaat het festival volledig naar zich toe trekken met jouw ode en vernietiging van het Amerikaanse volkslied. Want jij kan dat maken. Jij kan dat. Je gaat het gewoon doen.'

'Jimi! Je moet op!'

'Ik kom eraan! Een seconde!

Even de bandana recht, even de vingers strekken, even diep ademen halen, en nu dat podium op. Ik ga ze plat spelen.