Bloed
Vers bloed kabbelt vergeefs voort door
onze spontaan ontstane grachten.
Alhoewel sloom laat het zich niet
stoppen en meet het de weg vast.
Een rood schaap wendt zich naar de
gracht en hijst van dronken kleverig bloed.
Onder de sneeuwwitte warme hemel
verdrinkt de stroom al wat hij veracht.
Het rode schaap met rode ogen straalt
naar puin van een omroep diens zendmast,
Vrienden van collectieven dreunen
verder, het reikt vers bloed, slechts als het moet.
Een feest kwalt zijn weg in onze geest
en de auto's drummen voor die deur.
Het bloed sleept zich er onwelwillend
heen, diens mooie bank te goed.
Donkere nachten komen steeds minder
voor, alles is Macwit en trendykoud.
Teleurstelling overheerst de
schuifelende massa en al dat kinderachtig gekleur
'Pak wat je pakken kunt en betaal je
slechte daden later, slechts als het moet'
Foto's, schilderijen, gedachtes en een
lading commentaar; noest arbeiden is fout.
Het puin stapelt op en we janken nog
moeizaam het noodzakelijk spul naar binnen.
Antiantianti protesten verschijnen er
boeken volgeschreven met gezichten,
We muren de slaap eruit, de tijd is
altijd nu en het bloed stroomt talmend door.
De mieren hebben het opgegeven, ze
staan met knapzak klaar een reis te beginnen.
Het land is vergeten, of dor of geen
boer, slechts als het moet, niemand kan de rest berichten.
De lijn schrijft zich naar beneden en
hier dreunt het vriendencollectief in koor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten